Rouwcoach Jan-Willem Korpelshoek spreker op Algemene Ledenvergadering De Laatste Eer
Je hoort vaak dat rouwen heel persoonlijk is. Een uniek proces, dat je alleen zelf kunt vormgeven en waarvoor je de route dus ook helemaal zelf moet ontdekken. “Onzin”, zegt rouw- en verliesbegeleider Jan-Willem Korpelshoek. “Natuurlijk is de relatie met wie je verloren hebt voor iedereen anders. Die relatie was uniek, en daarmee de impact van het verlies ook. Maar de rouwtaken die je te doen hebt na een verlies, zijn voor vrijwel iedereen vergelijkbaar.”
Jan-Willem heeft het over vier rouwtaken, waarbij het overigens niet zo is dat je pas verder kunt met de volgende rouwtaak als je de vorige hebt afgerond. Korpelshoek: “De eerste taak is het accepteren van het verlies. Het duurt gewoon even voor je kunt bevatten dat iemand er niet meer is. Daarom is het ook zo belangrijk dat kinderen die dat willen een overleden naaste mogen zien in de kist. Dat helpt bij deze rouwtaak.”
De tweede rouwtaak is het ervaren van het gemis en het verdriet. “Dat vinden we allemaal ongemakkelijk. Wat we moeten leren is het verdriet van een ander te verduren. Als professional is dat makkelijker, omdat je dan je eigen ongemak kunt ‘parkeren’. Maar alsnog is het een intensief proces, waarbij je iemand helpt echt door de rouw héén te gaan. Ik ben dus niet van de goedkope troost.”
De derde en vierde rouwtaak liggen in elkaars verlengde: leren aanpassen aan de nieuwe situatie en opnieuw leren houden van het leven. “Vooral bij ingrijpend verlies kan professionele ondersteuning helpend zijn. Mensen denken soms dat mijn vak vooral bestaat uit ellendige verhalen. Maar meestal zijn het juist mooie liefdevolle verhalen vol herinneringen. Het zou zo goed zijn als we die met elkaar zouden kunnen delen. Want hoewel verlies verwijdering kan geven, kan het mensen ook verbinden.”
Je hoort vaak dat rouwen heel persoonlijk is. Een uniek proces, dat je alleen zelf kunt vormgeven en waarvoor je de route dus ook helemaal zelf moet ontdekken. “Onzin”, zegt rouw- en verliesbegeleider Jan-Willem Korpelshoek. “Natuurlijk is de relatie met wie je verloren hebt voor iedereen anders. Die relatie was uniek, en daarmee de impact van het verlies ook. Maar de rouwtaken die je te doen hebt na een verlies, zijn voor vrijwel iedereen vergelijkbaar.”
Jan-Willem heeft het over vier rouwtaken, waarbij het overigens niet zo is dat je pas verder kunt met de volgende rouwtaak als je de vorige hebt afgerond. Korpelshoek: “De eerste taak is het accepteren van het verlies. Het duurt gewoon even voor je kunt bevatten dat iemand er niet meer is. Daarom is het ook zo belangrijk dat kinderen die dat willen een overleden naaste mogen zien in de kist. Dat helpt bij deze rouwtaak.”
De tweede rouwtaak is het ervaren van het gemis en het verdriet. “Dat vinden we allemaal ongemakkelijk. Wat we moeten leren is het verdriet van een ander te verduren. Als professional is dat makkelijker, omdat je dan je eigen ongemak kunt ‘parkeren’. Maar alsnog is het een intensief proces, waarbij je iemand helpt echt door de rouw héén te gaan. Ik ben dus niet van de goedkope troost.”
De derde en vierde rouwtaak liggen in elkaars verlengde: leren aanpassen aan de nieuwe situatie en opnieuw leren houden van het leven. “Vooral bij ingrijpend verlies kan professionele ondersteuning helpend zijn. Mensen denken soms dat mijn vak vooral bestaat uit ellendige verhalen. Maar meestal zijn het juist mooie liefdevolle verhalen vol herinneringen. Het zou zo goed zijn als we die met elkaar zouden kunnen delen. Want hoewel verlies verwijdering kan geven, kan het mensen ook verbinden.”