Een van de grote pluspunten van een lokale uitvaartvereniging is de nabijheid van het uitvaartcentrum. Zéker als je er als nabestaanden voor kiest om gebruik te maken van een familiekamer. Dan is het extra fijn dat je lopend of met de fiets zo vaak als je wilt even naar je overleden naaste kunt. “We hebben er als gezin veel kostbare tijd doorgebracht.”
Als iemand komt te overlijden, hebben de nabestaanden verschillende mogelijkheden voor de tijd tot de uitvaart. Veel mensen kiezen ervoor om thuis op te baren, zodat ze onbeperkt toegang hebben tot de overledene. Maar dat is niet voor iedereen de beste optie. Soms is thuis opbaren vanwege praktische redenen geen mogelijkheid. Soms is het meer het idee dat de familie in één huis slaapt met de overledene wat een drempel opwerpt. Voor de familie van Sandra van Delft was de reden nóg anders: “Het huis waar mijn vader en moeder de laatste jaren in woonden, was vooral een praktische keuze geweest die nodig was omdat mijn vader Parkinson kreeg. Mijn moeder heeft nooit echt warme gevoelens voor die plek gekregen, dus wilde zij ook niet dat mijn vader vanuit de Wilbert in dat huis zou worden opgebaard.”
De familie kiest daarom voor een van de drie familiekamers bij De Laatste Eer. Sandra: “Voor ons een uitkomst. We kregen twee eigen sleutels, en konden dus zo vaak als we wilden naar mijn vader toe, 24 uur per dag. Dat waren kostbare momenten, we hebben er als gezin veel tijd doorgebracht. Omdat we geen condoleance voor de begrafenis hadden, nodigden we ooms en tantes ook uit om nog afscheid van mijn vader te komen nemen in de familiekamer. Dat gaat heel goed, er is een koelkastje en je kunt bijvoorbeeld koffie zetten. We hadden ook een scherm, voor familieleden die wel wilden komen, maar mijn vader niet meer zelf wilden zien. Aan alles was gedacht.”
Net als bij een opbaring thuis, houdt het team van De Laatste Eer altijd goed in de gaten wanneer de kist moet worden gesloten. Sandra: “Mijn vader werd op maandag begraven, dus we hadden bedacht dat we het weekend zelf tijd met hem door wilden brengen, zonder rouwbezoek. Dan zouden we de kist ook sluiten. Zo ver kwam het alleen niet: op donderdagavond gaf iemand van het team al aan dat de kist al gesloten moest worden. Omdat we op tijd een seintje hadden gekregen, kon iedereen van het gezin daar nog bij zijn, ook al werd het 21.15 uur. Maar dat was geen enkel probleem: de uitvaartbegeleider was heel flexibel en dacht in alles mee. Het sluiten van de kist was daardoor een mooi moment samen als gezin.”
Met dankbaarheid kijkt Sandra terug op de week waarin ze zoveel in de familiekamers te vinden was. “Alles ging goed die week, waardoor we een waardig afscheid hebben kunnen organiseren. Het was passend voor ons en passend voor mijn vader. Dat bleek bijvoorbeeld uit het truckerslied ‘Engelbewaarder’, dat we tijdens de dienst afspeelden en ook uit het bittergarnituur tijdens de condoleance. Dat paste echt bij pappa, omdat hij zijn hele leven vrachtwagenchauffeur was geweest. En na de begrafenis gingen we naar huis en aten met elkaar een broodje bal. Dat hoort bij pappa, én bij ons.”
In de familiekamer kan een overledene worden opgebaard in de tijd tussen het sterven en de uitvaart. Familieleden krijgen twee eigen sleutels en kunnen via de eigen ingang langs de Kamerlingh Onnesstraat 24 uur per dag bij hun naaste zijn. De familiekamers zijn huiselijk ingericht. Er is een toilet en een kleine keuken om met elkaar wat te kunnen drinken of eten.